بارداری خارج از رحم چیست؟
بعد از لقاح تخمک بارور شده از طریق لوله رحم به سمت رحم حرکت می کند، اگر مانعی در این راه وجود داشته باشد که باعث گرفتگی لوله های رحم شود، تخمک در لوله رحم یا نقاط دیگر شکم شروع به رشد می کند.
بارداری خارج رحمی در زنانی که در سن بالای 35 سال حامله می شوند، بیشتر است. بارداری های خارج رحمی بین هفته های 6 تا 8 بارداری مشخص شود.
علائم بارداری خارج از رحمی
علائم اولیه ای مثل درد و خونریزی واژینال در چند هفته اول خود را نشان می دهند. اما طولی نمی کشد نشانه های دیگر نیز بروز می کنند. علائم بارداری خارج رحمی عبارتند از:
تهوع و استفراغ
گرفتگی شکم و عضلات، احساس درد در یک طرف بدن
سرگیجه و ضعف
درد در قسمت های شانه و گردن
خونریزی واژینال، لکه بینی و درد در ناحیه مقعد (خون از رنگ قرمز تا قهوه ای روشن یا تیره، پیوسته و یا مقطعی متفاوت خواهد بود)
خونریزی های نامنظم
حساسیت پستان ها
نیاز دائمی به مدفوع کردن
هر کدام از این علائم می تواند نشانه های حاملگی باشند؛ با این وجود در صورت داشتن علائم هر چه سریع تر به پزشک خود مراجعه کنید.
تشخیص بارداری خارج از رحم:
در بارداری خارج رحمی نیز هورمون hcg افزایش پیدا می کند اما میزان آن در طول چند هفته که باید بالا برود تغییر چندانی نمی کند. بارداری با استفاده از تست های بارداری خانگی مثبت می شود،
اما راهی برای تشخیص حاملگی خارج رحمی در خانه وجود ندارد؛ مگر آن که با توجه به علائم به پزشک خود در این زمینه اطلاع دهید.
پزشک با انجام معاینات واژینال و شکم، احتمال حاملگی خارج از رحم را بررسی می کند. در صورتی که پزشکتان تشخیص دهد احتمال حاملگی خارج رحمی وجود دارد با تجویز آزمایش خون و سونوگرافی از این موضوع مطمئن می شود.
آیا بارداری خارج از رحم خطرناک است؟
حاملگی خارج از رحمی می تواند باعث پارگی لوله فالوپ رحمی شود که به درد شدید، خونریزی، درد لگن، شوک و حتی مرگ منجر می شود. نگهداشتن جنین در این بارداری وجود ندارد و در صورتی که بارداری متوقف نشود برای مادر
مشکلات جدی پیش خواهد آمد. به محض مشاهده علائم باید هر چه سریع تر به پزشک مراجعه کنید.
چه عواملی خطر بارداری خارج از رحمی را افزایش می دهد؟
عوامل متعددی می تواند باعث ایجاد بارداری خارج رحمی شود، اما برخی عوامل موجب بالا رفتن خطر بارداری خارج رحمی می شود. در ادامه به عوامل بالا برنده خطر بارداری خارج رحمی پرداخته ایم:
بیماری التهابی لگن (PID)
بیماری های مقاربتی
سابقه حاملگی خارج رحمی یا انسداد لوله ای
استفاده از داروهای باروری
درمان های ناباروری، لقاح آزمایشگاهی (IVF)
استفاده از روش های پیشگیری با پروژسترون و آی-یو-دی (IUD)
سن بالای چهل سال، سابقه حاملگی خارج رحم، سقط جنین یا سزارین
جراحی های ناحیه شکمی، جراحی کیست تخمدان و فیبروم، برداشتن آپاندیس
سیگار کشیدن
سابقه اندومتریوز (رشد بافت داخلی رحم در بیرون رحم)
درمان بارداری خارج رحمی
هدف از درمان بارداری خارج رحم بیرون آوردن جنین و حفظ توانایی باروری مادر است:
دارو درمانی
هر چه بارداری خارج از رحمی، زودتر تشخیص داده شود؛ داروی متروتروکسات (داروی ضد سرطان) به صورت وریدی تزریق می شود و پروسه حاملگی را متوقف می کند. در صورت نیاز دوز دوم دارو هم تجویز می شود و اگر دارو درمانی
موثر واقع نشود از روش جراحی استفاده می شود.
جراحی لاپاروسکی
اکر مادر از وضعیت جسمانی خوبی برخوردار باشد و جنین زیاد بزرگ نشده باشد و به لوله های رحمی آسیبی وارد نشده باشد از جراحی لاپاروسکی استفاده می شود تا جنین را خارج کنند.
جراحی شکمی
در صورتی که جنین بیش از حد بزرگ شده باشد یا بروز خونریزی شدید، نمی توان از لاپاراسکوپی استفاه کرد. در این وضعیت از عمل جراحی شکمی استفاده می شود.
در جراحی شکم مانند لاپاراسکوپی، خارج کردن یا حفظ لوله رحم به وضعیت شما بستگی دارد.
تاثیر بارداری خارج رحمی در توانایی باروری
بعد از یک بارداری خارج رحمی، شما هنوز شانس بارداری طبیعی را دارید، گاهی لازم است که کل یک لوله برداشته شود با این حال ممکن است شرایطی وجود داشته باشد که بتوان لوله رحم را ترمیم کرد.
بنابراین بسیار مهم است که پیش از پارگی و آسیب جدی در لوله، این عارضه هر چه سریعتر شناسایی شود. قبل از اقدام مجدد برای بارداری با پزشک خودتان مشورت کنید.
در صورتی که یکی از لوله ها برداشته شده باشد ولی لوله دیگر وضعیتی طبیعی داشته باشد، می توانید به صورت طبیعی باردار شوید. در صورتی که امکان لقاح طبیعی به دلیل آسیب لوله های رحم نباشد؛
می توانید از روش لقاح خارج از رحم استفاده کنید.
منبع: حامی زندگی
نظرات شما عزیزان:
